Leman

Erteledigim Küsmelerim




Bugün erteledigim küsmelerim geliyor aklima
yasanmislardan ne cok darginliklarim var
yasanmamislarda buna dahil
insanlik kesemi biraz fazla acmis olabilirm
imkanlarim el verdigi kadar
suistimal edende oldu, farkina varmayan da

Insan ne cok konusurmus meger
iyi söylüyorsun, hos söylüyorsun
ama bos söylüyorsun arkadasim
savunduklarinin onda birini yapiyorsun
gösteris olsun, yazilmamis görgü kurallari gibi

Eger hislerimiz olmasaydi yanlislara saplanamazdig
eger düsüncelerimiz olmasaydi hatalardan ders alamazdig
bile bile yanlisi secmis olabiliriz
nedenler cook
herkesi, en önemlisi kendimizi kandirabiliriz

Anlasildigi gibi cok kez kandirildim ama küsmedim
cok kez agladim ama küsmedim
cok kez yanildim ama küsmedim
hep erteledim
yarin küserim dedim

Biriktirdiklerim cokdu
hayata küsmekden korktum!

Düsündükce süphe duydum kendimden
bende kandirmis olabilirmiydim
hep dogru benmiyim
ya bilincsizliklerim
küsemezdim

Hata yapmamak icin
hicbirse yapmamayi tercih ettim zaman zaman
daha az deneyimliyim sanki
kacislarim cokdu
en az dogrularim kadar

Küsemezdim

BIRAKTIM umudun YAKASINI ...




söyle bir düsündüm hayatimi
bir serit gibi önümden gecmedi
parca parca anilar
eksik var

HANI nerde mutlulugun yankisi ?

HANI nerde güler yüzlerin selami ?

YOK iste...

unuttuklarimami karistilar
nereye kayboldular
hatirlamiyorum

gerige baktigimda bir avuc dolu hüzün
kaynasamadigim hatiralar sararken etrafimi
bir kac isik dilsiz hayallerime atarak
baktim kuyu ayni kuyu

Bir KIVILCIM

bir kıvılcım YANGINA sebeb olurmus
YANGIN felaketin habercisiydi
ben biliyordum
sense inatla tersini idda ediyordun

kıvılcım öylece kala kaldı
nereye gitseydi
ilerisi karanlık
gerisi bosluk
yolu uzundu

sönmemek icin zemin arıyordu
ama akan zaman ve atılmamıs adımlar onu yorgun düsürmüstü
gel görki uzaklardaki YANGIN haberi yerine ulasmamıstı
cünkü sadece sözler vardı
ne anılar nede umut birikimi
gidis gelisler vardi

Yüreğin Akıyorsa



Dur akma, gözlerim, sürme cektim ya
Bak yine akti kirpiklerinin arasindan
Elmacik kemiklerin yine sirilsiklam

Dur be,
Olmazki bu kadar acizlik
Hazir bir bahane ariyorsun
Hemen icini dökeceksin
Ayip ediyorsun gözüm,
Hemde herkesin önünde
Hic yakismadi.....

Dur....bak birsey dicem
Kendine sakla bu yaslari gözüm
Sana ait olani birak sende kalsin
Her tarafa bulastirma simdi
Ne gerek var bunca tantanaya

Biliyorum dolmussun
Cok kirilgansin
Sargilar yine sökülmüs
Bir espiri patlatsam sararmi yarani
....merhem olurmu
....umut olurmu
....kizgin atesini söndürürmü
....gündüzün geceden cikip yine
gündüz olurmu???

Cok simardiniz gözlerim bu aralar
Söz dinletemiyorum
Mantiksiz hareket ediyorsunuz ikinizde
Dünki cocuk gibi...

DUR damlama artik, yeter!
NEDEN NEDEN BU YASLAR???
Sus artik!



bENIM NE SUCUM VAR
yÜREGININ YASI DINMIYORSA
BÖYLE SIZI YAPAR ISTE
YARANI KONUSTURTMUYORSAN

bEN, YANI GÖZLERIN, ARACIYIM SADECE
dUYMADIGIN CIGLIKLAR
gÖRMEZDEN GELDIGIN KARARMIS SAYFALAR
UNUTMAK ISTEDIGIN GÜNAHLAR
tASMAKTA.....

Bugün seninle son günüm

son defa senin icin gözyaslarima boguluyorum bugün
icim aciyor, yalanla dogru kardes olmus
saglar sollar birlesiyor
yollumu kesiyor

bu yüzden son defa senin icin
inancim beni yalniz birakmadigi icin
yanildim, yalanmis dememek icin
hatiralari bozmadan son kez aliyorum kalemi elime
sanadir bu satirlarim, sen dinlemesende
tanimadan güvendim, sen bilmezsin
hergün yollunu gözledim hayallere dalip
bir adim atmani, simdi yarin diyerek
virgüller sakladim sana
gizlice, kimse duymasin seni yüregimde
bagiriyordun cünkü, yüregim aciyordu
nerde ismin ciksa ayaklanirdim
sen olmadigini biliyordum aslinda
yinede seni anlatan, sana yakin durana yakin olmak istedim

son ayaklanisim bugün
sana küsmemek icin
hislerime yenilip kuslara inandigim icin
seni sana karartmamak icin
zaten ne haddime
simdi ne zaman cigliklar duysam yüregim acir

yüregime söz hakki verdigim son gün bugün
üc kelimenle yiktin bilmeden sana varan yollari
susturdugum kuskularima yanit verdin
korkularimi üzerime saldin
simdi ne zaman kuslar görsem inancim solar

kalbimin senin icin son carpisi bugün...

BUGÜN SENINLE SON GÜNÜM!

Seni unutmak

öyle hayran dinlerken seni
hayallerimde adim atmayi ögrendim
yazmanin gayesini anladim
umut etmeyi umutladim
fakat simdi en dogrusu
bende biraktiklarini geri vermek olmali

bu yolculugum sonsuz geliyor
herkes ilerliyor bense geride kalmisim
yükledim sonunda hayallerimi sana ait kutuya
az önce denize daldirdim
aciga cikmiyor
dalgalarin hakiminde batiyor
mavilerde bitiyor
en iyi son bu olmali

kararsizlikta artik yok kurdugumuz biz
geri dönüs yok
kaybolana seslenmek yok
imkansizligi belki zorunlu
ama yinede onu yaratan ben susmaliyim
cünkü düslemek yok
tek care benden bekleneni yapmak olmali
.........seni unutmak.........

Herseyimi kaybettim

herseyim gözyaslarimda kaldi
akittim seni en sevdigim sandiga
üzerini güllerle kapladim
isminle mügürledim o kocaman sandigi
hep benimle kal istedim

bir sabah
özlemimi gidermek icin yine actim sandigi
gitmistin,
kurumustu sana ayit gözyaslarim

bir umut, sana ait olana dönersin diye
sadece yollunu kaybetmissindir diye
biraktigin izleri bulupta dönersin diye
bir umuttu iste
imkansizliga tutunmus bir umut
olmadi
herseyimi kaybettim