Samimiyet

Zarafet

“Zarafet kelimesinin içini doldurabilecek özellikler nelerdir? Acaba hiç düşündünüz mü, zarif insan kime denir?

Zarif kelimesi zarf kelimesi ile aynı köktendir. Zarf, “içine bir şey konulan kap” anlamını taşır. Mektup zarfı gibi. O halde zarif insan da, “içinde latif ve hoş şeyler bulunan kişi” anlamına gelecektir. Soru şu: Zarafetin içini dolduran bu latif ve hoş şeyler acaba nelerdir?!..

Zarif olmanın ilk şartı hiç şüphesiz nazik olmaktır. Nazik olmanın ilk şartı da hatayı kendinde aramak. Konfüçyüs, insaniyeti tanımlarken “Kendine hakim olmak ve nezaketli olmak.” der. Bu bir bakıma zarafetin de tanımıdır. Çünki zarif kişi hiç kimseye zararı dokunmayan, bilakis kendisinden çevresine güzellik ve iyilik yansıyan kişidir. Zarafeti olmayan, nezaketle terbiye edilmeyen bütün varlıklar, gitgide canavarlaşır. O halde zarafet haddi aşmamak da demektir. Haddi aşan her şey çevresine zarar verir çünki.

Büyüme Sakın Küçük Kız

Küçük kağıtlardan,renkli kalemlerden,bir tebessümden,daha dün açmamış bir kır çiçeğinden mutlu olmayı başardın;ama,hayatı ciddiye almamayı başaramadın.

Kendin gibi yaşamayı başarabileceğin bir şato yarattın içinde,ancak sızmaları engellemeyi başaramadın yine de.Kendi şatonun mutsuzluk kulelerinde intihar deneyip durdun be küçük kız.

Adını koyamadığın mutluluğa giden yollarda kayboldun.Hayat denen balta girmemiş ormanın karanlık labirentlerinde bulamadın kendini.Yalancı rüzgarlar konuk oldu dallarına daha çok.

Çocuk oldun üzdüler,büyüdün kaldıramayacağın kadar ağır sorumluluklar yükledin kendine,hata yaptığındaysa affetmediler seni.

Boşverdin kendine biraz da,büyük hayallerin peşinde harcadın bir daha geri gelmeyecek anları.
Hiçbir zaman olmayacak olanı,insanların seni anlamasını beklerken,muhteşem bir hata daha yaptın ve kırıldın,üzüldün,ağladın.

Severken yürekli sevdin.Ancak ak kağıt üstünden kayıp gitti yazdığın aşk şiirlerin ne yazık ki.Yanlış,korkak yüreklerde yer aradın sevgine.