Gerekliliklerin belirtilmesi ve seçenek verilmesi

Gereklilik ve seçeneklerin iyi bir şekilde ifade edilmesi, çoğumuzun çocuklarımız üzerinde disiplin kurma çabaları sırasında kullandığı dokunaklı yalvarışların, çaresiz isteklerin ve boşa korkutmaların alternatifidir. Bunların otoriter, ama içten bir ses tonuyla ifade edilmesi ve tartışmaya girmeden, çocuk bunlara uyana veya uymadığı takdirde ortaya çıkacak sorunları anlayana kadar tekrar edilmesi gerekir. Çocuğun "kendi" isminin kullanılması (kızgınlık anında kullanılacak bir başka isim yerine) saygı ifadesidir ve etkili olur.

İki taraf da sakinleştikten sonra söylenebilecek şeylere birkaç örnek vermek istiyorum. Anlayış ifadesi içeren cümlelere ve sonraya ertelenen uzlaşma sözlerine dikkat edin.

"Ebru, durumun hiç de adil olmadığını düşündüğünün farkındayım. Bu konuda seninle yarın tekrar konuşacağız, ama şimdi yatman gerek. Şimdi iki seçeneğin var: ister kendin git yat, ister seni kucağımda götüreyim."

"Can, televizyon izlediğini biliyorum, ama odanı toplaman gerek; çünkü (daha önce de söylediğim gibi) evi süpürüyorum. Odanı ya şimdi topla ki ben de temizleyeyim ya da bırakalım kirli ve dağınık kalsın."

"Ezgi, canını sıkacağını bilmeme karşın, şimdi Eliflerin evinde neler olup bittiğini konuşmak istemiyorum. Bu akşam en geç 8.00 de evde olmanı istiyorum. Bu konuyu daha sonra, belki hafta sonunda konuşabiliriz."

"Hemen anlaşılmayabilir, ama disiplinli ve katı olmak da sevgi ve şefkati göstermenin farklı bir şeklidir. Çocuklar neyin doğru, neyin yanlış olduğunu bilmeye ve davranışlarının açık bir şekilde sınırlandırılmasına gereksinim duyarlar."
Dr. John Pearce


Konular