Çocuk psikolojisi ve gelişimi konusunda bilgilenin

Çocuğun iç dünyasını anlamak, çocuk psikolojisini bilmek,çocuğun sorunlarına eğilmek, çocuğu büyütmek sanki sadece annelerin göreviymiş gibi algılanır. Çocuk büyütme ile ilgili kitapları anneler okur, babalar değil. Çocukla ilgili her yayını anneler takip eder, babalar değil. Danışanlarımın hepsi, eşlerine çocukla ilgili kitap ve dergi okutamadıklarından yakınırlar. Bazı erkekler eşlerine, "Sen oku, bana anlat" derler ama anlatıldığı zaman da sıkılıp dinlemezler. Çocuğun herhangi bir sorunu olduğunda anne doktora götürür, psikologa anne getirir, üstelik babalar, çocuklarını psikologa götürdü diye annelere kızarlar. Kısacası, çocuk büyütmek annelerin görevidir, babalar da eve para getirir. Anne çalışıyor olsa bile bu gerçek değişmez.

Ancak günün birinde anne hayata veda edebilir ve babayı çocuğu ile baş başa bırakabilir. Çocuğunuz ister üç yaşında olsun, ister on üç yaşında, kendinizi onun gelişimi ve psikolojisi ile ilgili bilgilendirmelisiniz. Bu konuda danışmanlık alabilir, yayınları takip edebilir ve yakınlarınızdan bilgi edinebilirsiniz. Bu noktada en iyi rehberiniz çocuğunuz olacaktır. Çocuğunuzun kişiliğini tanımaya özen göstermelisiniz.

Bundan sekiz yıl önce bir baba danışmanlık almak için gelmişti. Kızı iki, oğlu dört yaşındaydı. Anne ölmüştü. Baba iki çocuğu ile kalmıştı ve çocuk büyütmekle ilgili en ufak bir bilgisi bile yoktu. Kendinin ve eşinin anne-babası hayatta olmadığı gibi, var olan akrabaları da yurtdışında yaşıyordu. Çaresizlikten hüngür hüngür ağladığını bugün gibi hatırlıyorum. O babayla yıllar boyu çalıştık, çocukları takip edip gözlemledik. Her şeyden önce ona çocuklarını tanıması gerektiğini önermiştim. Bunun yanı sıra, çocuklara ilişkin tüm yayınları takip etmesi, seminer ve söyleşilere gitmesi gerektiğini de anlatmıştım. İlk iş olarak eve bir yardımcı bayan alınmıştı. Bu bayanın anne olmuş bir kadın olması gerekiyordu. Orta yaşlı olan bu bayan gerçekten de çocuklarla çok güzel ilgileniyordu. Başa çıkamadığı, zorlandığı ya da bilmediği konularda beni arıyor, bazen de geliyordu. Baba da çocuklara ilişkin tüm konularda kendini geliştiriyordu. Çocuklarıyla iletişimi oldukça sağlıklıydı, sadece annelerini özleyip "Gelsin" diye ikisi birden ağlamaya başladıklarında sinirleri bozuluyor ve o da ağlıyordu.

İşte bu da hayatın koyu renkli yüzü diye düşünürdüm, her zaman açık renkler yok. Ama bizler sahip olduklarımızın ne kadar önemli olduğunu fark etmediğimizden, sahip olduklarımızın değerini bilmiyor ve bazılarımız kendimize de, çevremize de hayatı zehir etmek için elimizden geleni yapıyoruz.

Annesiz çocuk ya da çocuklar büyütmek kolay değil. Evde anne modelinin olmaması büyük bir eksiklik ama çocuğuna hem baba hem de anne olmayı başaran babalar da var. Annenin yokluğu daima hissedilir ama baba-çocuk iletişimi sağlılık olduğu sürece bu yokluğun çocuk üzerindeki olumsuz etkileri en aza iner.

Kendinizi çocuk gelişimi ve psikolojisi alanlarında bilgilendirin, donanımlı olun. Çocuğunuza bolca sevginizi hissettirin. Çocuğunuzun kişiliğini tanımaya çalışın. Onu bir birey olarak görün. Sorunlarını paylaşın ve çıkmaza girdiğinizde yardım alın.


1 yorum

doğru yazılar.tebrikler..

doğru yazılar.tebrikler..

05.01.2009 - Misafir

Konular