Çaresizlik
Çok sevdim ve hala çok seviyorum,ama öyle bir an geldi ki tıkandım çaresiz kaldım,insanın içini dökebileceği bir arkadaşının veya dostunun olmaması ne kötü,sonra bu siteyi gördüm,içimi dökebileceğim insanlar buldum galiba dedim.
Eşimle uzun yıllar bi tanışma sürecinin ardından evlendik, büyük bir aşkla çok seviyoruz birbirimizi,ben bir gün eşimin bana söylediği yalanla sarsıldım, ufak bir kumar ama kumarın ufağı nasıl olur onuda bilmiyorum,biraz sert bi tepki gösterdim,(düğündeki takılarımı sattık bu yüzden ama önemli değildi benim için, dünya malı ondan daha değerli olamazdı ve hatasız kulda olmaz)söz verdi bir daha olmayacağına,sonra ikinci defa gene söyledi gene affettim ve gayet yumuşak davrandım,sonra üçüncü defa gene yaptı aynını ve bu defa daha büyük ve boyumuzu aşan bir borç yüküyle,nasıl davransam bilemedim,bana söylediğinde çok kötüydü yüzüme bakamamıştı kendisinin bana layık olmadığını, benim bunları haketmediğimi söyledi,yüreğim onun böyle oluşuna dayanamadı affettim.