Baba olmayı nereden öğreniyoruz?

"Baba olmayı nereden ve nasıl öğreniyoruz, bunu hiç düşündünüz mü? Anne olmanın içgüdüsel, baba olmanın ise sonradan öğrenilen bir davranış olduğunu söylüyorsunuz. Anneler bu konuda daha şanslı, çünkü en azından "içgüdü" gibi bir rehberleri var. Bizim ise, o da yok. O halde biz babalan yargılamanız da haksızlık değil mi?" demişti bir danışanım. Belki siz de bir baba olarak şu anda böyle düşünüyorsunuz. Eh, haksız da değilsiniz. Ancak belki de, çocuğunuzla ilgili sorumlulukların çoğunu eşinize yüklemek gibi bir hata yapıyor olabilirsiniz. Sanırım toplum da sizin baba rolünüzü çok kesin çizgilerle belirliyor. "Baba para kazanır ve çocuğunun ihtiyaçlarını karşılar" düşünce kalıbı o kadar benimsenmiş durumda ki, 2000´li yılların paylaşımcı baba modeli henüz yürürlüğe girmemiş gibi görünüyor. İstisnalar tabiî ki var. Eşi ve çocuklarıyla empati kuran, çocuğuyla sağlıklı iletişimler gerçekleştiren babalar hiç yok değil. Ama ne yazık ki, bu babalar çok azınlıkta. Erkeğe erkek olma sorumluluğu son derece ağır yüklenirken, baba olma sorumluluğu da bir o kadar hafif yükleniyor. Peki, nedir bu baba olma sorumluluğu?

Baba olma sorumluluğu

Erkek, eşinin hamile kaldığını öğrendiğinde müthiş bir gurur duyar. Baba olacaktır ve bu duygu ona müthiş bir haz verir. Bu duygunun altında soyunu devam ettirebilecek olmanın gururu vardır. Doğacak bebeğin kişiliği, duygu dünyası ve nasıl yetiştirileceği ikinci plandadır. Çocuk sahibi olmak isteyen kadın ve erkeklere verdiğim anket formunda "Çocuk sahibi olmak size ne ifade ediyor?" sorusuna erkeklerine yüzde 90´ının verdiği yanıt "soyun devamı" olmuştu. Gerçekten de, kadın hamile kaldığında soyunu devam ettireceği gibi bir gurura kapılmazken, pek çok erkek baba olmanın ilk hazzını bu düşünceyle yaşıyor. Haklısınız ya da haksızsınız diyemeyiz, yanlış hissediyorsunuz hiç diyemeyiz. Sanırım bu da sizin içgüdüsel yanınız. Ancak baba olma sorumluluğu bu değil tabiî ki. Bu doğa ananın sunduğu bir nimet. Baba olma sorumluluğu da tıpkı anne olmanın getirdiği sorumlulukla eşit. Çocuğun bütün gereksinimlerini eşler paylaşmalı.Minik bebeğiniz bu koskocaman dünyaya ve sizin sevimli yuvanıza kendisini yerleştirdiği andan itibaren siz de annesi kadar ondan sorumlusunuz demektir.


Konular